พระราชกฤษฎีกาการกำหนดให้ผู้รับใบอนุญาต ชำระค่าธรรมเนียมการต่ออายุใบอนุญาตแทนการยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาต พ.ศ.2564
ประกาศราชกิจจานุเบกษา เล่ม 138 ตอนที่ 35 ก วันที่ 26 พฤษภาคม 2564 หน้า 33-35
มาตรา 3 การต่ออายุใบอนุญาตตามรายชื่อพระราชบัญญัติและประเภทของใบอนุญาต ที่กำหนดในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ ผู้รับใบอนุญาตอาจชำระค่าธรรมเนียมการต่ออายุใบอนุญาต แทนการยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาตได้
มาตรา 4 ผู้รับใบอนุญาตซึ่งประสงค์จะชำระค่าธรรมเนียมการต่ออายุใบอนุญาต แทนการยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาต ให้ชำระค่าธรรมเนียมตามอัตราท่ีกกำหนดไว้ในกฎหมายว่าด้วยการน้ัน ณ สถานท่ีทำการของผู้อนุญาต หรือผ่านช่องทางหนึ่งช่องทางใดดังต่อไปนี้ (1) จุดบริการรับชำระค่าธรรมเนียม (2) ธนาคาร (3) ศูนย์บริการร่วมหรือศูนย์รับคำขออนุญาต (4) ช่องทางอิเล็กทรอนิกส์ (5) ช่องทางอื่นใดท่ีเป็นการอำนวยความสะดวกแก่ประชาชน ให้ผู้อนุญาตจัดให้มีช่องทางสำหรับรองรับการชำระค่าธรรมเนียมตาม (1) (2) (3) (4) หรือ (5) อย่างน้อยหนึ่งช่องทาง รวมทั้งกำหนดรายละเอียดวิธีการชำระค่าธรรมเนียม และประกาศ ให้ประชาชนทราบเป็นการทั่วไป
หมายเหตุ เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับน้ี คือ โดยท่ีมาตรา 12 แห่งพระราชบัญญัติ การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ พ.ศ.2558 บัญญัติให้ในกรณีที่ กฎหมายกำหนดอายุใบอนุญาตไว้ และกิจการหรือการดำเนินการที่ได้รับใบอนุญาตนั้นมีลักษณะเป็นกิจการ หรือการดำเนินการที่เห็นได้ว่าผู้ได้รับใบอนุญาตจะประกอบกิจการหรือดำเนินการนั้นต่อเนื่องกัน คณะรัฐมนตรีจะกำหนดให้ผู้รับใบอนุญาตชำระค่าธรรมเนียมการต่ออายุใบอนุญาตตามท่ีกำหนดไว้ใน กฎหมายนั้นๆ แทนการยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาตก็ได้ โดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกาซึ่งระบุช่ือพระราชบัญญัติ และประเภทของใบอนุญาตที่ผู้รับใบอนุญาตอาจดำเนินการดังกล่าวได้ สมควรกำหนดชื่อพระราชบัญญัติ และประเภทของใบอนุญาตที่ผู้รับใบอนุญาตอาจชำระค่าธรรมเนียมการต่ออายุใบอนุญาตแทนการยื่นคำขอ ต่ออายุใบอนุญาตได้ รวมทั้งกำหนดช่องทางสำหรับรองรับการชำระค่าธรรมเนียมเพื่อเป็นการอำนวย ความสะดวกและลดภาระแก่ประชาชน จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้
สามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ลิงค์นี้ค่ะ
http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2564/A/035/T_0033.PDF
ข่าว ณ. วันที่ 14 ต.ค. 2564 เวลา 14.12 น. โดย คุณ ธนาพร พลายละหาร
ผู้เข้าชม 882 ท่าน |